Για την πολύ σημαντική και καθόλου αμελητέα γαλήνη και ηρεμία, μεταξύ των μαθητών, σχεδιάσαμε και φιλοτεχνήσαμε τον δράκο της αγάπης στο δάπεδο του σχολείου, με σύνθημα, ΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΘΥΜΟ ΣΟΥ και στόχο το παιχνίδι και την εκτόνωση μέσω των συμβόλων που εμπεριέχονται στο δημιούργημα. Αρωγοί, οι δασκάλες της ειδικής αγωγής Μαρηλία Πάλλα, Μένια Μποτσφάρη και  Ιωάννα Μελισσανίδου.

Όλοι γνωρίζουμε πόσο σημαντική είναι η κατανόηση  της διαφορετικότητας, ειδικά στις νεαρές ηλικίες, αφού αποτελούν το μέλλον της πατρίδας μας. Το Ουράνιο Τόξο στην είσοδο του σχολείου μάς καλημερίζει σε διάφορες γλώσσες, θέλοντας να τονίσει πως όλοι είμαστε ΕΝΑ. Εξάλλου η εξάλειψη του ρατσισμού είναι σημαντικός παράγοντας  της ειρήνης και της ευημερίας μεταξύ των χωρών του κόσμου.

Φτιάξαμε το χρωματιστό σύμπαν για να δώσουμε έμφαση στην φαντασία και την δημιουργική έκφραση μέσω των χρωμάτων, να διώξουμε το γκρι και το μαύρο από την ζωή μας και την χρωματιστή πόλη για να δείξουμε πως θα θέλαμε να είναι η ζωή μας, χωρίς σύννεφα και μουντές αποχρώσεις, ο λόγος, η ατμοσφαιρική  ρύπανση και το νέφος ,που προκαλούνται από την καταστροφή του περιβάλλοντος.

Μέσω της τέχνης μπορείς να τα γκρεμίσεις όλα και να τα ξαναφτιάξεις, είναι σημαντικό να το μαθαίνουν τα παιδιά μας.

Το παγκάκι της φιλίας, δίνει έμφαση στα θετικά συναισθήματα των μαθητών και αποτελεί σημείο συνάντησης και φιλικών συζητήσεων.

Ο Λαβύρινθος αποτελεί ένα έργο στο δάπεδο του σχολείου όπου τα παιδιά μαθαίνουν να βγαίνουν από δύσκολες, μπερδεμένες καταστάσεις παίζοντας δημιουργικά, διαβάζοντας ξανά και ξανά το σύνθημα ΟΧΙ ΒΙΑ, ΝΑΙ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ.

Ο μικρός Πρίγκηπας δημιουργήθηκε με πολύ αγάπη, στα πλαίσια του προγράμματος του ΠΡΟΘΕΣΥ, με στόχο τον σεβασμό, την αλληλεγγύη, την φιλία μεταξύ των μαθητών. Ιδιαίτερα συγκινητικό το όραμα του μαθητή μας Παναγιώτη Λουπάκη «Το σχολείο μας το καλό πόσο πολύ το αγαπώ, συναισθήματα πολλά σου γεμίζουν την καρδιά, όλοι είμαστε διαφορετικοί, αλλά μαζί πιο δυνατοί, ανοίγουμε την αγκαλιά για να έρθουν και άλλα παιδιά, γιατί στο 1ο Πεύκων το Δημοτικό δεχόμαστε το διαφορετικό!!»

Τέλος ζωγραφίσαμε καρδιές, κόψαμε, γράψαμε ένα καλό  λόγο για τον διπλανό μας, τον συμμαθητή μας και τις μοιράσαμε μεταξύ μας, τονίζοντας πως δεν κλωτσάμε  ο ένας τον άλλον, παρά μόνο την μπάλα για να παίξουμε και δεν βρίζουμε, κατά συνέπεια από το στόμα μας βγαίνουν μόνο λόγια αγάπης!

Η Εικαστικός Θεοπίστη Ανθιμίδου Βέρα.